Γεννήθηκαν με σύνδρομο Down και πέτυχαν να γίνουν επιτυχημένοι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων! Σπάνε τα στερεότυπα και προκαλούν θαυμασμό…

Η διάγνωση του συνδρόμου Down σ’ ένα παιδί δεν σημαίνει ότι αυτό θα ζει με τους γονείς του για πάντα και ότι ποτέ δεν θα έχει δουλειά. Στην πραγματικότητα, τα άτομα με σύνδρομο Down σπάνε τα στερεότυπα σε κομμάτια -από το να διευθύνουν ένα εστιατόριο μέχρι να ξεκινήσουν μία επιχείρηση αγγειοπλαστικής.

Αυτές δεν είναι οι αντιλήψεις των γονιών σας για την ανικανότητα!

Οι περισσότεροι γονείς λένε ότι ονειρεύονται το μέλλον των παιδιών τους να επικεντρώνεται σε ένα στόχο -την ευτυχία. Για τους γονείς των παιδιών με ειδικές ανάγκες, συχνά προσθέτουμε και την “ανεξαρτησία”.

Ως μαμά ενός τρίχρονου παιδιού με σύνδρομο Down, σκέφτομαι το μέλλον του Charlie κάθε μέρα. Είναι μια πολύ διαφορετική προσέγγιση για τη μητρότητα, διότι, ενώ η ευτυχία, η επιτυχία και η δημιουργικότητα δεν είναι δεδομένα για το μέλλον ενός παιδιού, οι επιλογές είναι πολύ περισσότερες για ένα παιδί με τυπική ανάπτυξη, όπως είναι η κόρη μου. Ανησυχώ για το πώς θα πληρώσουμε το κολέγιο και των δύο (ενώ ταυτόχρονα ανησυχώ για το εάν ο Charlie θα είναι σε θέση να πάει στο κολέγιο). Ανησυχώ για το αν η κόρη μου θα επιλέξει τον αθλητισμό και όχι τα ναρκωτικά και φίλους που θα είναι φιλόδοξοι και όχι τεμπέληδες (ενώ ταυτόχρονα ανησυχώ για το αν ο Charlie θα είναι σε θέση να διασχίσει το δρόμο με ασφάλεια μόνος του μία μέρα). Στη συνέχεια, μαθαίνω για οικογένειες που άφησαν τις ανησυχίες τους στην άκρη και επικεντρώθηκαν στο παιδί τους που έχει σύνδρομο Down –στο τι του αρέσει, στις ικανότητες, τα ταλέντα ή τα χόμπι του. Έχω μάθει ότι όταν οι γονείς επιτρέπουν στα παιδιά να κατευθύνουν τις τύχες τους, καλά πράγματα μπορούν να συμβούν. Group Hug Apparel”

Ο Andrew Banar είναι 22 ετών και πουλάει t-shirts σε σχέδια δικά του, μέσω της εταιρείας του, “Group Hug Apparel”. «Αυτή η μικρή ιδέα που φίλοι και οικογένεια πιστεύαμε ότι θα τον στήριζε, έχει απογειωθεί και έχει ένα προϊόν που οι άνθρωποι από όλο τον κόσμο έχουν αγοράσει» μοιράζεται μαζί μας η μαμά του Andrew, Karen Pickle. Ίσως μία καλύτερη εικόνα για το πώς γονείς, όπως οι Pickle, σκέφτονται διαφορετικά, να αποτελεί η απάντησή της στην ερώτηση «Πόσο χρονών ήταν ο Andrew, όταν αρχίσατε να σκέφτεστε για το μέλλον του;». Απαντάει: «Ο Andrew ήταν περίπου 18 ετών όταν άρχισε να σκέφτεται τι ήθελε να κάνει στη ζωή του».

Η ανεξαρτησία ξεκινά ξεκάθαρα στο σπίτι από τους γονείς και τους φίλους που πιστεύουν στην ικανότητα ενός ατόμου και θέλουν να βλέπουν τα όνειρά του να πραγματοποιούνται. «Η μαμά και ο μπαμπάς με αφήνουν να δοκιμάζω οτιδήποτε σχεδόν θέλω μέχρι του σημείου να μην πληγωθώ», λέει ο Banar. «Οι γονείς μου με βοηθούν να επιτύχω τους στόχους μου. Δουλεύουμε μαζί σαν μια οικογενειακή ομάδα». Be Strong, Rock On - YouTube

var ytcsi = {gt: function(n) {n = (n || '') + 'data_';return ytcsi[n] || (ytcsi[n] = {tick: {},span: {},info: {}});},tick: function(l, t, n) {ytcsi.gt(n).tick[l] = t || +new Date();},span: function(l, s, n) {ytcsi.gt(n).span[l] = (typeof s == 'number') ? s :+new Date() - ytcsi.data_.tick[l];},info: function(k, v, n) {ytcsi.gt(n).info[k] = v;}};ytcsi.perf = window.performance || window.mozPerformance ||window.msPerformance || window.webkitPerformance;ytcsi.tick('_start', ytcsi.perf ? ytcsi.perf.timing.responseStart : null);if (document.webkitVisibilityState == 'prerender') {ytcsi.info('prerender', 1);document.addEventListener('webkitvisibilitychange', function() {ytcsi.tick('_start');}, false);}

Via