Πόσο δυνατοί ήταν οι αρχαίοι Έλληνες πυγμάχοι;
ήταν σκληρότερη ακόμη και από το σημερινό επαγγελματικό box
Ήταν τόσο δυνατοί, ώστε ακόμα και ο θρύλος του μποξ, ο Μωχάμετ Αλί, δεν θα είχε καμία ελπίδα απέναντί τους.
Η πυγμαχία
(«πυγμή») στην αρχαία Ελλάδα ήταν σκληρότερη ακόμη και από το σημερινό
επαγγελματικό box. Στην αρχαία πυγμαχία δεν υπήρχαν ούτε κατηγορίες
βαρών, ούτε γύροι με ενδιάμεσα διαλείμματα, ούτε βαθμοί, ούτε νίκη ή
ήττα στα σημεία, ούτε διακοπή σε περίπτωση αιμορραγίας των αθλητών.
Νικητής
αναδεικνύονταν εκείνος που θα έθετε νοκ άουτ τον αντίπαλο ή θα τον
εξανάγκαζε να εγκαταλείψει τον αγώνα. Σε περίπτωση μεγάλης διάρκειας του
αγώνα και μη ανάδειξης νικητή εφαρμόζονταν, με συμφωνία και των δύο
αντιπάλων, η φοβερή «κλίμαξ». Καθένας
από τους δύο αντιπάλους καθόταν εντελώς ακίνητος και δεχόταν ένα
χτύπημα στο πρόσωπο, χωρίς να κάνει καμία κίνηση να το αποφύγει. Η σειρά
των χτυπημάτων καθορίζονταν με κλήρο και νικητής αναδεικνυόταν αυτός
που θα έμενε όρθιος.
Υπήρχαν περιπτώσεις που πυγμάχοι σκοτώθηκαν, κατά τη διάρκεια της «κλίμακος», δεχόμενοι τρομερά χτυπήματα. Την
εποχή εκείνη εξάλλου δεν υπήρχαν τα γάντια πυγμαχίας που αμβλύνουν τα
χτυπήματα. Μοναδικό τους μέσο προστασίας ήταν οι δερμάτινες λωρίδες
(«ιμάντες») με τις οποίες οι αθλητές τύλιγαν τα δάχτυλά και τον καρπό
τους για να καταστήσουν τις αρθρώσεις τους πιο σταθερές και όχι για να
ελαττώσουν την ισχύ του χτυπήματος.
Πυγμάχοι που έμειναν στην ιστορία: Ο Σπαρτιάτης Ιπποσθένης κέρδισε 5 συνεχόμενους ολυμπιακούς αγώνες, δηλαδή για 16 συναπτά έτη πυγμαχούσε στο ανώτερο επίπεδο πρωταθλητισμού. Ο Ροδίτης Διαγόρας,
νικητής μια φορά σε Ολυμπιακούς, 4 στα Ίσθμια και 2 στα Νέμεα, ήταν
πάνω από δύο μέτρα ύψος και πυγμαχούσε χωρίς καμία προσπάθεια αποφυγής
των χτυπημάτων του αντιπάλου. O Μελαγκόμας
από την Καρία (Μικρά Ασία) ακολουθούσε εντελώς αντίθετη τακτική. Ήταν
τόσο ευλύγιστος και γρήγορος, που απέφευγε με ευκολία τα χτυπήματα του
αντιπάλου του. Ο τελευταίος συνήθως εγκατέλειπε εξαντλημένος τον αγώνα
χωρίς να έχει ρίξει ούτε μια γροθιά αλλά και χωρίς να δεχθεί. Σε
έναν αγώνα ο αντίπαλος του έσπασε τα δόντια, αλλά εκείνος τα κατάπιε
προκειμένου να μην το καταλάβει ο άλλος. Στη συνέχεια τον έβγαλε νοκ
άουτ.
matheallios
Via
Ήταν τόσο δυνατοί, ώστε ακόμα και ο θρύλος του μποξ, ο Μωχάμετ Αλί, δεν θα είχε καμία ελπίδα απέναντί τους.
Η πυγμαχία
(«πυγμή») στην αρχαία Ελλάδα ήταν σκληρότερη ακόμη και από το σημερινό
επαγγελματικό box. Στην αρχαία πυγμαχία δεν υπήρχαν ούτε κατηγορίες
βαρών, ούτε γύροι με ενδιάμεσα διαλείμματα, ούτε βαθμοί, ούτε νίκη ή
ήττα στα σημεία, ούτε διακοπή σε περίπτωση αιμορραγίας των αθλητών.
Νικητής
αναδεικνύονταν εκείνος που θα έθετε νοκ άουτ τον αντίπαλο ή θα τον
εξανάγκαζε να εγκαταλείψει τον αγώνα. Σε περίπτωση μεγάλης διάρκειας του
αγώνα και μη ανάδειξης νικητή εφαρμόζονταν, με συμφωνία και των δύο
αντιπάλων, η φοβερή «κλίμαξ». Καθένας
από τους δύο αντιπάλους καθόταν εντελώς ακίνητος και δεχόταν ένα
χτύπημα στο πρόσωπο, χωρίς να κάνει καμία κίνηση να το αποφύγει. Η σειρά
των χτυπημάτων καθορίζονταν με κλήρο και νικητής αναδεικνυόταν αυτός
που θα έμενε όρθιος.
Υπήρχαν περιπτώσεις που πυγμάχοι σκοτώθηκαν, κατά τη διάρκεια της «κλίμακος», δεχόμενοι τρομερά χτυπήματα. Την
εποχή εκείνη εξάλλου δεν υπήρχαν τα γάντια πυγμαχίας που αμβλύνουν τα
χτυπήματα. Μοναδικό τους μέσο προστασίας ήταν οι δερμάτινες λωρίδες
(«ιμάντες») με τις οποίες οι αθλητές τύλιγαν τα δάχτυλά και τον καρπό
τους για να καταστήσουν τις αρθρώσεις τους πιο σταθερές και όχι για να
ελαττώσουν την ισχύ του χτυπήματος.
Πυγμάχοι που έμειναν στην ιστορία: Ο Σπαρτιάτης Ιπποσθένης κέρδισε 5 συνεχόμενους ολυμπιακούς αγώνες, δηλαδή για 16 συναπτά έτη πυγμαχούσε στο ανώτερο επίπεδο πρωταθλητισμού. Ο Ροδίτης Διαγόρας,
νικητής μια φορά σε Ολυμπιακούς, 4 στα Ίσθμια και 2 στα Νέμεα, ήταν
πάνω από δύο μέτρα ύψος και πυγμαχούσε χωρίς καμία προσπάθεια αποφυγής
των χτυπημάτων του αντιπάλου. O Μελαγκόμας
από την Καρία (Μικρά Ασία) ακολουθούσε εντελώς αντίθετη τακτική. Ήταν
τόσο ευλύγιστος και γρήγορος, που απέφευγε με ευκολία τα χτυπήματα του
αντιπάλου του. Ο τελευταίος συνήθως εγκατέλειπε εξαντλημένος τον αγώνα
χωρίς να έχει ρίξει ούτε μια γροθιά αλλά και χωρίς να δεχθεί. Σε
έναν αγώνα ο αντίπαλος του έσπασε τα δόντια, αλλά εκείνος τα κατάπιε
προκειμένου να μην το καταλάβει ο άλλος. Στη συνέχεια τον έβγαλε νοκ
άουτ.
matheallios
Via
Labels
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :